Voedseleducatie en moestuinieren op school

Op 7 juni organiseert ANMEC samen met Laura Bremmers een bijeenkomst over moestuinieren op school en voedseleducatie bij de Indische Buurtschool. Wie is Laura en wat beweegt haar? Lees het in dit interview!

>>Ga naar de NME gids voor meer informatie over de bijeenkomst en aanmelden.

“Kinderen zijn gezonder gaan eten door de lessen”

Laura Bremmers is al jaren bezig met voedseleducatie. Sinds vier jaar is ze leerkracht op de Indische Buurt School en bestiert ze in haar eentje het voedseleducatie-programma. De school is een Gezonde School en heeft een belangrijke buurtfunctie. De leerlingenpopulatie bestaat uit verschillende culturen en talen. “Verbinding” is naast veiligheid en kwaliteit één van de pijlers. Eten speelt hierin een centrale rol.

De Indische Buurt School is niet de eerste school waar Laura kookles geeft. Ze is opgeleid Montessori-leerkracht. Jaren geleden is bij haar het zaadje geplant toen ze samen met een groep andere leerkrachten een intensief moestuinproject organiseerde op school. Na één moestuinbak volgden er meer.

Meer respect voor de natuur

Haar missie? “Dat kinderen betrokken worden bij het hele proces van zaaien, oogsten, koken en eten. Van begin tot einde. Zo zie ik dat kinderen gezonder gaan eten, omdat ze het eten zelf klaarmaken. Ze krijgen ook mee hoe lang het duurt tot een zaadje uitgegroeid is tot een tomaat. "Ze krijgen meer respect voor de natuur en zullen minder snel eten weggooien.” En daar blijft het niet bij. Bij veel kinderen is de kookles favoriet. Door het koken ontwikkelen ze belangrijke vaardigheden zoals (fijne) motoriek (roeren), zelfvertrouwen (snijden met een groot mes en een eigen maaltijd kunnen bereiden), woordenschat, rekenvaardigheden, samenwerken met iemand die je nog niet goed kent, netjes werken en begrijpend lezen.

Eens in de drie weken draait een klas, verdeeld over 3 groepjes van acht kinderen, een hele dag met haar mee in de keuken. Die dag begint vaak met het doen van inkopen. Naar de buurtsupermarkt met het boodschappenlijstje in de hand. Daarna een inspectie: heeft iedereen schone handen, schone nagels, zijn de veters goed gestrikt, zijn de haren vastgebonden? Alles om zo schoon en veilig mogelijk te werken. Dan aan de slag. Laura houdt intussen alles (de tijd, planning) en iedereen (veiligheid) in de gaten. Als het eten klaar is, komt het opruimen en schoonmaken. En natuurlijk het opeten!

Het heeft haar veel tijd gekost om zover te komen. Alle recepten en programma’s die ze inzet, heeft ze zelf ontwikkeld, in lijn met de leerdoelen. Wat Laura doet in haar kooklokaal, versterkt de onderwerpen waar de kinderen mee bezig zijn in het “gewone” klaslokaal. Ze is op de hoogte van waar de kinderen in de klas bezig mee zijn en dit laat ze in de kookles terugkomen.

Veel werk én veel hulp

De moestuin op het dak van de school heeft ze zelf gecreëerd. Zo regelde ze extra subsidie om biologische tuinaarde te kopen, staat er een wormenhotel, hangen er praatplaten en komt er binnenkort een kas. In het kooklokaal hangen overal foto’s. Foto’s van de groentes die ze samen met de kinderen heeft geoogst en foto’s van de trotse kinderen zelf. Ook hangen overal bordjes met de namen van groentes, keukengereedschap etc. “Het is veel werk maar gelukkig krijg ik voor het onderhoud van de moestuin tijdelijk hulp van een buitenleerkracht, en ook ouders én mensen uit de buurt helpen structureel mee. Daarnaast denkt de IB-er van de school altijd mee over de moestuin en helpt zij met het voorzaaien van diverse groenten”. Als laatste benadrukt ze: “ik had dit nooit kunnen doen zonder de vrijheid en het vertrouwen die ik vanaf het begin van de directie heb gekregen voor de ontwikkeling van dit voedseleducatieprogramma.”
Helaas gaan de klassen niet meer naar de schooltuinen vanwege de tijd die het kost om er te komen. Laura zou dit wel graag willen.

Inspiratiebijeenkomst: ga ook aan de slag!

Tijdens de bijeenkomst wil ze graag in contact komen met andere leerkrachten in Amsterdam die ook met voedseleducatie bezig zijn. “Het is zo inspirerend om te horen waar anderen mee bezig zijn, hoe zij de dingen aanpakken. Daarnaast heb ik de afgelopen jaren zoveel geleerd, wat goed werkt maar ook wat niet goed werkt. Het zou zonde zijn als ik dit niet met andere leerkrachten zou delen”. Op dit moment kent ze weinig andere mensen die hiermee bezig zijn en er zijn er nog nauwelijks boeken over voedseleducatie gecombineerd met overige leerdoelen in het basisonderwijs. Ooit wil ze al het materiaal dat ze heeft ontwikkeld en nog aan het ontwikkelen is uitwerken tot een boek. “Dan kan iedereen hiermee aan de slag en ervaren hoe belangrijk voedseleducatie voor de ontwikkeling van kinderen is.”

 >>Ga naar de NME gids voor meer informatie over de bijeenkomst en aanmelden.